Roma uygarlığı, cumhuriyetin kurulmasından, batıda imparatorluğun çöküşüne kadar 1000 yıllık bir sürece yayılmış büyük bir uygarlıktır. Bu uzun döneminde Roma her şeyin fazlasına sahip olduğu gibi, cinselliğin de fazlasına sahipti.
Roma’nın karmakarışık ve seks düşkünü toplumunda, özellikle üst kesimlerinde tamamen sonsuz bir cinsel serbestlik olduğu varsayılmaktadır. Bu Roma’nın imajına dinsel bir propaganda unsuru olabilir, çünkü İmparatorluğun son yıllarında Katolik Kilisesi yönetimde etkiliydi ve kilise, cinsel arzularla, sayısız tecavüzlerle kontrolden çıkmış bu eski pagan-yeni hristiyan Roma toplumunu, hristiyanlığın yayılmasını hızlandırmak amacı ile, kontrol altına aldıklarını göstermek istemiştir.
Roma’nın Ahlak Yasası
Romalılar, mos maiorum (Bilgelerin Yolu) olarak anılan, halkın büyük ölçüde kabul ettiği ve yazılı olmayan bir dizi ahlaki kurallara uyuyorlardı. Bu gelenekler, cinsellikteki aşırılığı ideal davranış sınırları ve “kendini kontrol eden ideal bir erkeklik hali” olan “virtus” kavramının dışında tutuluyordu. Kadınlardan da aynı şekilde bu ahlaki kurallara uyması bekleniyordu.
Ayrıca, yazılı kanunlar arasında tecavüz dahil olmak üzere ölüm cezası verebilen cinsel suçlar da yer aldı. Ancak fahişeler (ve bazen oyuncular gibi eğlence sektörü çalışanları) bu yasal koruma altına alınmadılar ve köle tecavüzleri sadece köle sahibine karşı maddi bir hasar suçu olarak kabul edilirdi.
Romalılar çocuk sahibi olmak için evlenirlerdi. Bir erkeğin eşine uzun süre sadık kalması beklenmiyordu, en azından cinsel ilişkiye giremesi gereken biri ile ilişkiye girmediği sürece yaptığı normal olarak kabul ediliyordu. Örneğin Julius Caesar’ın Kleopatra ile olan uzun ve “kamu yararına” olan ilişkisi Kleopatra’nın bir Roma vatandaşı olmamasından dolayı zina sayılmamıştı. Boşanmak ise göreceli olarak kolaydı ve kadınlar da erkekler kadar yeniden evlenme özgürlüğüne sahiplerdi.
Aşırı Serbestliğin Esasları
Romalılar cinsel açıdan pek çok yönde günümüzdeki ahlaki anlayışa göre çok daha serbesttiler. Roma döneminde pek çok dinde güçlü bir cinsel unsur vardı. Örneğin Vestal Bakireleri olarak bilinen inanç grubu, erkek kontrolünden bağımsız olmak için bekâr olmayı seçmişlerdi. Ancak diğer dini törenlerde cinsellik de törenin bir parçası olarak kutlamalarda rol oynadığını görebilirdiniz.
⦁ Eşcinsellik, kesinlikle erkekler arasında dikkate değer bir özellik olarak kabul edildi aslında, eşcinsel ve farklı cinsiyet arzusu arasında ayrım yapmak için hiçbir Latince kelime yoktu.
⦁ Çocuklar cinsel yaşantıdan uzak tutuluyordu, sadece özgür olarak doğmuş birer Romalılarsa.
⦁ Fahişelik yasal ve yaygındı. Köleler ise sahiplerinin cinsel ve ekonomik olarak mülkleri olduğu kabul edilirdi.
Nereden Biliyoruz?
Cinsellik hakkında Romalıların açıklık ölçüsü, onların cinsel hayatları hakkında olan bilgilerimizden ortaya çıkan bir ölçüdür. Romalılar edebiyatları, komedileri, mektupları ve şiirlerinde cinsellik hakkında bolca yazıp çizdiler. Açıkçası cinsellik hakkında yazmanın ya da açıkça cinselliğin tasvir edilmesinin bir kültür tabusu olmadığı gözüküyor.
Roma sanatı bugün pornografik olarak kabul edilecek görüntülerle doludur. Roma’nın günah şehri olan Pompeii’de genelevlerde, hamamlarda ve hatta özel konutlarda dahi erotik mozaikler, heykeller ve freskler bulunur. Şehirde neredeyse her noktada cinsel bir anlam içeren objeler bulunuyor. Bunlar, Romalılar için gayet doğal şeylerdi ancak modern çağın insanı için değil. Bu tür cinsel anlam içeren eserlerin pek çoğu 2005 yılına kadar bir Napoli müzesinde kilit altında tutuluyordu.
