Mısır’da Ölümsüzlük Arayışı: Mumyalama
Mısırlıların ölümün ürkütücü gerçekliğine buldukları çare, yaşamın sonunu anlaşılabilir bir şeye dönüştürmek olmuştu. Ölüm basitçe; sonsuz bir varoluş dünyasına geçiş haline getirilmişti. Bir kişinin ölümden sonra da yaşayabilmesinin pek çok şartı vardı. Öncelikle ‘ ka ‘ ya da ‘ ba ‘ nın evi veya sığınacağı bir limanı olarak bedenin korunması zorunluydu. Fiziki varlığın korunmasının aracı mumyalamaydı.. Ayrıca ba’ nın her gece geri gelebilmesi için cesedin tanınır halde kalması gerekmekteydi.. Dolayısıyla sadece bedenin mumyalanması yeterli değildi, aynı zamanda bedenin tanınabilmesi için mumyanın özelliklerinin belirli bir kalıba aktarılarak modelinin çıkarılması, bu modele uygun bir tabut yapılması ve kartonaj adı verilen maddeden yedek bir baş veya bir çift ayak yapılarak tabuta konması gerekiyordu.
İlk mumyalar Hanedan Öncesi Döneme aittir. Bu mumyaların birçoğu kazılan bir kum çukuruna yatırılmış, sıcak kum sayesinde doğal yoldan bedenin kurutulması sağlanmıştır. Daha sonra ki zamanlarda: Ölülerin tabuta koyulması başladı ve bedenler artık doğal yoldan mumyalanmıyordu bu sebeple cesedin korunması için daha gelişmiş yöntemler uygulanmaya başlanmıştı. Erken Hanedan dönemi boyunca cesetler yaygın olarak keten sargılarla sarılıyordu ancak bedenin kurutulması ya da iç organlarının çıkarılmasına dair bir kanıt bulunmamaktaydı. 4. Hanedan döneminde, yapay mumyalama teknikleri uygulanmaya başlandı. Modern arkeoloji Herodot ‘un en basit mumyalama tekniğinden, en gelişmiş ve en pahalı olanlarına kadar çok sayıda farklı mumyalama tekniği olduğu iddiasını doğrulamaktadır.
İç Organların Boşaltılması
Bir çok durumda iç organlar karnın sol bölgesinin kesilmesi yöntemiyle; beyin ise kafatasından açılan bir delikten çıkarılıyordu. Cesedin ıslaklığı giderildikten sonra ise yağlanıp keten bandajlarla sarılıyordu. Yumuşak iç organlar genellikle ” kanope veya kanopik ” adı verilen kutuların içine konularak mezara yerleştiriliyordu.Kalp genellikle göğüs kafesinin içinde bırakılırdı. Kimi zaman da bir scarab böceği ( scarab böceği ” vücuda gelmek ” ve ” var olmak ” anlamına gelen bir hiyerogliftir ) ile kalp destekleniyor veya kalbin yerine scarab böceği konuluyordu.
Son olarak; Geleneksel mumyalama işlemi 70 gün sürüyordu ve 70. gün mumya mezara konuluyordu.
