Libya’nın Gilf Kebir bölgesindeki kaya resimleri ve seramik buluntular, bölgedeki büyükbaş hayvancılığının gelişimini ve sona erişine dair bilgiler veriyor.
Arkeologlar, yürüttükleri çalışmalar sonucu ulaştıkları verilerle Gilf Kebir bölgesindeki kaya resimlerinin ilk tarihlemesini yaptılar.
Libya, Sudan ve Mısır’ın çeşitli kesimlerie uzanan Gilf Kebir bölgesinin kaya sanatı, bugüne kadar hep bir tartışma konusu olmuştu. Ancak şimdi, bölgedeki sanat için yeni bir zaman çizelgesi belirlendi. Araştırmacılar bölgenin tarihini belirleyen bu çalışmada birbirinden bağımsız üç veri kümesi kullandılar; kayalardan elde edilen iklim verileri, mağaralardaki çalışmalar sonucu ele geçen buluntuların karbon testi sonuçları ve kaya resimlerinin stilistik analizi. Köln Üniversitesinden Stefan Kröpelin, her üç verinin aynı kronolojiyi tamamen birbirinden bağımsız olarak doğruladığını söyledi.
Bilim adamlarına göre M.Ö. 8500 yılı civarında avcı-toplayıcı gruplar bölgeye yerleştiler. O dönemde bölgenin iklim şartları bugünkünden farklıydı. Yaz musonları bölgenin iklimine etki etmiş ve Gilf Kebir’de şiddetli yağışlara sebep olmuştu. Bu döneme ait kaya resimleri yok denecek kadar az sayıdaydı. Fakat M.Ö. 6500’den sonra çanak çömlek, gravür ve bir dizi boyama tekniğinin de görüldüğü bir sanat patlaması yaşandı. Daha sonra M.Ö. 4400 yıllarında bölgenin sakinleri büyükbaş hayvan yetiştiriciliğine başladıkları tespit edildi. Bu döneme ait duvar resimlerinde çoban olabilecek insan figürleri ve büüyüükbaş hayvan süürüleri olarak değerlendirilen figürler çizilmeye başlanmıştı.
Arkeologlar iklimin değişime uğramasının, büüykbaş hayvanların beslenebilmesi için bölgeyi ideal bir konum haline getirdiğini varsayıyor. Ancak Bölgedeki kaya sanatının en üst düzeyinin yaşandığı dönem, bu bölgenin terk edildiği M.Ö. 3500 yılına kadar sürdü. Bu süre zarfında bölgede kuraklık ve çölleşme başlayınca, büyükbaş hayvanların otlatılması imkansız hale gelmişti.
