Bilmeniz Gereken 9 İtalyanca Sanat Terimi

CHİAROSCURO:

Chiaroscuro, İtalyanca bir kelime olup, sanatta ışık-gölge karşıtlığı için kullanılan bir terimdir. Rönesans dönemi ressamlarının resimlerinde daha çarpıcı ve gerçekçi etki yaratabilmek için gölge ve ışığı kullanmalarıyla ortaya çıkmıştır. Resme boyut katmak olarak da adlandırılabilir.

Caravaggio-Davut Golyat’ın Kafası ile

FRESCO:

(Fresko/Fresk)

Fresco, duvar resmidir. Kireç suyunda eritilmiş madeni boyalarla, yeni sıvanmış olan ıslak ve kuru duvar yüzeyine resim yapma tekniğidir. İtalyanca “taze” anlamını taşıyan kelime, Rönesans döneminde ilgi odağı olmuştur.

Michelangelo-Sistine Şapeli Freskleri

SFUMATO:

Sfumato, resim sanatında formların kenar çizgilerinin yumuşatılarak renk ve tonlar arasındaki geçişi sağlayan yöntemdir. İlk kez Da Vinci tarafından kullanılmıştır. Nesnelerin gölgede erimesidir, keskin ton ayrımı yoktur, yarı bulanık bir atmosfer oluşur. Terimin kökü İtalyanca‘daki Fumo (duman) sözcüğünden gelmektedir.

Leonardo Da Vinci-Mona Lisa

IMPASTO:

Impasto, resimde yağlıboyayı çok kalın bir kat halinde uygulama tekniğine ve bu katmana verilen ad. Resmin yüzünde fırça ve ispatula izleri bulunur. Van Gogh bu tekniği çok kullanmıştır.

Van Gogh-Selvili Buğday Tarlası

TONDO:

Tondo, İtalyanca “yuvarlak” anlamına gelmektedir. Yuvarlak biçimli resim veya kabartmaları tanımlamakta kullanılan bir terimdir.

 

SPREZZATURA:

Sprezzatura, tüm sanatı gizlemek ve yapılan veya söylenen bir şeyi çabasız şekilde gerçekleşmiş gibi göstermek olarak tanımlanıyor. Bu İtalyanca terim, 1528’de Baldessare Castiglione’nin Il Cortegiano kitabıyla hayatımıza girmiştir. Eserin, kendiliğinden ve doğal olarak yapılmış izlenimi uyandırması gerekir.

NON FİNİTO:

Non Finito, bitmemiş anlamına gelen İtalyanca terimdir. Bitirilmeyen, tamamlanmayan eserleri nitelendirmek için kullanılır.

PENTİMENTO:

Pentimento, yağlıboya resimde yapılan hatayı saklamak veya fikir değiştirmek sonucu sürülen boya. İstenmeyen kısım giderilerek resme devam etme olanağı sağlanır.

Jan Van Eyck-Arnolfini’nin Evlenmesi, 1434

CONTRAPPOSTO

Contrapposto/Kontraposto, resim ve heykelde, insan betimlenirken kullanılan klasik duruş (poz) biçimlerinden biridir. Bu pozda ayakta duran kişi, kalçası ve bacaklarıyla gövdesinin üst kesimi hafifçe farklı yönlere dönük olarak betimlenir.

Michelangelo-Davut 1501
Erekhtheion Tapınağı, Yunanistan
Total
206
Shares
Bir cevap yazın

Benzer İçerikler